
Zelfacceptatie en Vriendschap
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.
Hoe ouder ik word, hoe mooier en liefdevoller ik mezelf vind. Klinkt verschrikkelijk narcistisch, hè? Maar het is zeker niet bedoeld op een narcistische manier, het heeft veel meer te maken met zelfacceptatie.
De meeste jonge vrouwen kijken niet uit naar ouder worden, dat is een eenvoudige waarheid. Gezien de algemene houding van de samenleving ten opzichte van verouderen, is het vrij gemakkelijk te begrijpen waarom. Maar de echt geweldige dingen aan het bereiken van je vierde, vijfde, zesde decennium (en verder) worden naar mijn mening veel te weinig besproken. Er is een enorme wens naar jeugd, maar de echte schoonheid ligt, denk ik, in levenservaring en (zelf)acceptatie.
Gisteren was ik aanwezig op de bruiloft van mijn beste vriendin. Een prachtige emotionele dag waar al haar beste vriendinnen aanwezig waren. Een kleine groep vrouwen, tussen de leeftijden van 40 en 60, stuk voor stuk prachtige vrouwen. Ik heb de dag niet alleen als gast ervaren, maar ook als waarnemer, vanwege “mijn persoonlijke reis in het ouder worden” bekijk ik een evenement altijd net iets anders.
Wat voor mij opnieuw duidelijk werd op deze bijzondere dag, is dat vrouwen boven de 40 ROCKEN (ja, met HOOFDLETTERS om mezelf nog duidelijker uit te drukken). Tijdens speciale gelegenheden, zoals dit huwelijksfeest, ROCKEN ze veel meer dan vrouwen in hun 20s, in hun 30s. Gisteren was magisch, deze vrouwen lachten uitbundig, dansten alsof er geen morgen was, vol vertrouwen, zonder schaamte, met elkaar, vierend vriendschap, het leven en de liefde.
Lorum ipsum
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.
“Er is een enorme wens naar jeugd, maar de echte schoonheid ligt, denk ik, in levenservaring en (zelf)acceptatie."