De Juiste Mindset

Vandaag voelde het leven een beetje lichter (het verandert van dag tot dag). Ik opende de doos die de postbode de avond ervoor had gebracht, en meteen werd mijn stemming beter. Mode is leuk en ja, wat een mooie jurk kan doen voor een vrouw. Enthousiast besloot ik wat zelfliefde selfies te maken met mij in deze mooie roze jurk. En ondertussen liet ik mijn gedachten gaan over de afgelopen dagen, weken, maanden. Er gebeurt veel, in de wereld, en in mijn hoofd. De coronaschade is alomtegenwoordig. Er wordt gestreden voor gelijkheid. Mensen om mij heen zijn ziek (mentaal en fysiek); sommigen worden nooit beter; sommigen zullen sterven. Genoeg om je zorgen over te maken, op globaal en persoonlijk niveau.

Hoewel veel zorgen onmiskenbaar aanwezig zijn, kan ik een ander onzeker gevoel niet loslaten—een vaag gevoel dat er iets mis is. Een gevoel dat ik nog nooit eerder in mijn leven heb gehad. Dankzij de kennis en ervaring die ik deel met vrienden en vrouwen via dit platform, herken ik het als een perimenopauzaal symptoom. Het is het “neerslachtig en depressief” gevoel. Door me zo te voelen, kan ik het een naam geven, en wordt het meer feitelijk. Deze fase is niet langer een uit een biologielesboek. Deze fase gaat over mij, het gaat over mijn lichaam.

Ik kan ertegen vechten of ik kan het accepteren en proberen te omarmen. Het mooie van zo’n dag met een verkeerde mindset is dat de lucht de volgende dag vaak weer geklaard is. En op die dagen kijk ik in de spiegel en zie ik de vrouw die ik vandaag ben. Ik kan naar mijn veranderde zelf kijken met liefde en ik weet, uit ervaring, dat het allemaal in de juiste mindset zit.