Het Introverte Zelf

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Zo ver als mijn geheugen teruggaat, heb ik altijd graag alleen geweest. Er is een unieke schoonheid in de rust van stilte, het soort dat je van alle kanten omringt en een gevoel van uitgestrekte leegte creëert.

Categorie

Ik ben dee

Datum

07/10/2023

Lengte

4 min lezen

Het is tijdens deze momenten van eenzaamheid dat mijn gedachten vrij stromen, ongehinderd door de aanwezigheid van anderen. Wanneer mij deze kostbare alleen tijd voor een langere periode wordt ontzegd, begin ik me eigenaardig, rusteloos en gemakkelijk geagiteerd te voelen.

Ik ben erom bekend dat ik plotseling verklaar: “Ik denk dat ik dit feest oversla!” tot grote verbazing van mijn familie en vrienden. Naar binnen zou ik gaan, langs de muren van mijn huis lopend als een veilige deken, totdat de wereld weer goed voelde.

Lorum ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Geheel zonder haat.

Een tijdlang vroeg ik me af of er iets over het hoofd was gezien. De vraag, "Kan ik introvert zijn?" werd een frequente Google-zoekopdracht, gevolgd door pogingen om online quizzen in te vullen die vaak eindigden met een aarzelend "waarschijnlijk wel." Op zoek naar advies vroeg ik vrienden: "Hoe vaak zou ik onder vrienden moeten zijn?" Hun antwoorden verschilden, maar gaven me nooit een voldaan gevoel. Het leek altijd te vaak.

Uiteindelijk is de meest redelijke conclusie dat ik een introvert ben. Ik ben niet de eerste die "geniet van eenzaamheid" tot een bepalende persoonlijkheidstrek maakt. Maar diep van binnen gaat het dieper dan dat. Ik schrijf het toe aan mijn opvoeding zonder broers of zussen—geen constant lawaai, ouders die lange tijd in stilte naast elkaar leefden, en niemand die mijn ruimte deelde of aanspraak maakte op mijn bezittingen. Ik vermoed dat het gewoon is hoe ik ben.

Maar mijn "alleen zijn" is meer dan alleen mijn affiniteit voor eenzaamheid; het is een bijna heilige eerbied die ik heb voor mijn tijd en ruimte, soms grenzend aan wat sommigen als egoïsme zouden kunnen zien. "Ik heb mijn ruimte nodig" is een zin die ik heel goed ken, net als mijn man.

Met de leeftijd heb ik geprobeerd me meer bewust te zijn van deze neiging, vooral nu ik een zoon heb. Toch gaat het nog steeds niet moeiteloos, behalve door zijn constante aanwezigheid. Mijn zoon is de enige persoon ter wereld die ik moeiteloos te allen tijde tolereer.

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Geheel zonder haat.

Mijn opvoeding dompelde me niet onder in een omgeving waar ik leerde sociaal te zijn; in plaats daarvan wist ik vooral hoe het was om alleen te zijn. Ik ontwikkelde mijn sociale vaardigheden veel later in het leven toen ik begreep wat er van een "sociaal persoon" werd verwacht.

Hoewel ik mezelf vaak zie als een typisch enig kind, geloof ik niet dat enig kind zijn mij per se egoïstisch maakt. Ik las ooit een studie waarin Chinese onderzoekers MRI-hersenonderzoeken uitvoerden bij enig kinderen en kinderen met broers en zussen. Ze ontdekten dat enig kinderen meer "flexibiliteit" vertoonden, wat vaak wordt gezien als een teken van creativiteit, maar ze scoorden lager op vriendelijkheid, wat in feite duidt op lagere niveaus van samenwerking en vriendelijkheid vergeleken met hun leeftijdsgenoten met broers en zussen.

Of deze bevindingen wezenlijke betekenis hebben, is een kwestie van voortdurende discussie. Immers, ieder mens op deze planeet is uniek, en de dynamiek tussen broers en zussen kan sterk verschillen. Toch voel ik vaak een verschil in mijn ervaringen vergeleken met die van mensen met broers of zussen.

Nu, als moeder van een enig kind, wekt het voortdurend mijn nieuwsgierigheid. Ik zie hoe hij aanzienlijk verschilt van mij toen ik een kind was, hij is duidelijk socialer en relaxter in alle opzichten. Vandaag is het zaterdag, en hoewel ik totaal uitgeput ben na een hectische werkweek, ben ik het helemaal eens als een moeder van een van Finns vrienden appt om te vragen of haar zoon kan komen spelen. Niet omdat ik mijn zoon niet wil "vermaken", tijd met hem doorbrengen is geweldig. Maar ik kies ervoor hem te stimuleren een rijk sociaal leven te ontwikkelen, te leren socialiseren, (nieuwe) vrienden te maken en er veel te hebben naarmate hij ouder wordt (en wij oud).

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Geheel zonder haat.

Ik zie al een deel van mezelf in hem. Ik leer hem zichzelf op de eerste plaats te zetten, wat eigenlijk vanzelfsprekend is als je enig kind bent. Maar meer dan alleen willen dat hij "succesvol" is, wil ik hem een eerlijke kans geven om niet introvert te zijn, want dat is hij duidelijk niet.

Ik ben zeker niet altijd een eenzame ziel. Ondanks dat het grootste deel van dit artikel anders suggereert, geniet ik er enorm van om tijd met anderen door te brengen. Tijdens mijn werk als fotograaf, waarbij ik de wereld rondreisde met anderen, had ik de beste tijden.

Maar ik reisde ook alleen toen ik jonger was en werkte als internationaal fashion model. Er waren momenten dat de stad waar ik een tijd woonde zo immens en geïsoleerd aanvoelde dat ik bijna verlangde naar een gesprek met een ander mens.

Ik kan, als introvert, een drukke kamer binnenstappen, met vreemden omgaan en heel goed socializen. Toch ben ik ook enorm tevreden als ik weer naar huis kan. Ik zou mezelf omschrijven als een extraverte introvert, voortkomend uit een jeugd die ik alleen doorbracht zonder broers of zussen. Ik ben onafhankelijk, zelfredzaam, ik hou van mensen, ik geniet van socializen, maar ik koester ook de stilte. De balans is echter niet altijd evenwichtig, wat soms een uitdaging kan zijn, vooral voor degenen om mij heen die van me houden.