Kiedy osiągnę pewien wiek...

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Nie pamiętam dokładnie kiedy to było, ale zaczęło się po moich czterdziestych urodzinach. Nie jestem pewien, czy był to naturalny proces, czy też zdarzyło się to z powodu sytuacji, w których świat (lub ludzie w nim) próbowali mnie oszukać lub nawet zranić. Prawdopodobnie jest to kombinacja obu tych rzeczy.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Kategoria

jestem dee

Data

02/01/2024

Długość

3 min czytania

Udostępnij

Staje się coraz łatwiej przejrzeć pewne rzeczy lub ludzi, jak wytrenowane oko, dostrzec nadchodzące gówno z daleka i być mniej pod wrażeniem ludzi próbujących zaimponować ci nieimponującymi rzeczami.

Stawanie się starszym przynosi znacznie więcej mądrości i siły, ale… czy siła przypomina gorycz? Czy bycie mądrym i silnym jest znakiem, że ktoś przestał próbować? Że ktoś wybrał znalezienie pocieszenia w przekonaniu, że życie, które sobie ułożył, działa przeciwko niemu, zamiast włożyć trochę odwagi i pracy w poszukiwanie większego szczęścia.

Lorum ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Całkowita niechęć.

Mam szansę na szczęście, ale to nie znaczy, że zawsze jest łatwo. Idzie to w parze z pogodzeniem się z przeszłością w pewnym momencie życia i przestaniem lizać rany z przeszłości.

Czytając o głębszym znaczeniu choroby, wiem też, że nieleczona trauma może ostatecznie wpłynąć na zdrowie. Dlatego planuję w nowym roku spojrzeć moim demonom w oczy jeszcze raz. Mocno wierzę, że odpuszczenie jest dużą częścią szczęśliwego życia.

Ale czy odpuszczenie to to samo co przetwarzanie traumy? Nie sądzę. Myślę, że mam trochę pracy do wykonania (kto jej nie ma…). I chociaż niektóre rzeczy strasznie mnie przerażają, zrobię to, zanim zaczną mnie jeszcze bardziej uczulać i może nawet uczynić zgorzkniałym.

Jeszcze jedno postanowienie na 2024 rok to nadal patrzeć w przyszłość z otwartym umysłem, starając się nie być zbyt nieufnym i pozwalając sobie na zachwyt nad pięknem i cudownością imponujących, nieoczekiwanych aspektów życia.

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Integer nec odio. Praesent libero. Sed cursus ante dapibus diam. Sed nisi. Nulla quis sem at nibh elementum imperdiet.

Całkowita niechęć.

Jak planuję radzić sobie z moimi nieprzepracowanymi traumami i złamanym sercem

Rozpoznaję traumę: Przyznaję, że doświadczyłem traumy w młodości, to w porządku czuć się tak, jak się czuję, a moje uczucia są ważne.
Uznaję swoje uczucia: Pozwalam sobie odczuwać i wyrażać emocje, ponieważ ich tłumienie może wydłużyć proces leczenia.
Buduję system wsparcia: Otaczam się przyjaciółmi i rodziną, którzy zapewniają wsparcie emocjonalne i zrozumienie.
Uważność i medytacja: Praktykuję uważność, aby pozostać obecnym i radzić sobie z przytłaczającymi myślami i emocjami.
Troska o siebie: Priorytetowo traktuję praktyki dbania o siebie, w tym ćwiczenia, odpowiednie odżywianie i odpowiedni odpoczynek, aby wspierać moje fizyczne i emocjonalne samopoczucie.
Prowadzenie dziennika: Prowadzę dziennik, aby wyrażać swoje myśli i uczucia, zyskać wgląd w emocje i śledzić postępy w leczeniu.
Uwalniam się przez sztukę lub kreatywność: Wykorzystuję swoją emocjonalną kreatywność do tworzenia sztuki, fotografii, obrazów lub pisania, aby kanałować i wyrażać swoje emocje.
Ustalam granice: Staram się ustanowić zdrowe granice wobec wyzwalaczy lub sytuacji, które mogą pogorszyć moją traumę lub żal.
Przebaczenie: Rozważam przebaczenie jako drogę do uwolnienia się od urazy i złości, ale pamiętam, że to proces osobisty.
Czas i cierpliwość: Rozumiem, że leczenie wymaga czasu; będę cierpliwy wobec siebie i pozwolę, aby proces rozwijał się we własnym tempie.